1- کارشناسی ارشد، گروه مدیریت عملیات و علوم تصمیم، دانشکده مدیریت صنعتی و فناوری، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
2- دانشیار، گروه مدیریت عملیات و علوم تصمیم، دانشکده مدیریت صنعتی و فناوری، دانشگاه تهران، تهران، ایران. ، Rezasadeghi@ut.ac.ir
3- دکتری، گروه مدیریت عملیات و علوم تصمیم، دانشکده مدیریت صنعتی و فناوری، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
4- دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مدیریت عملیات و علوم تصمیم، دانشکده مدیریت صنعتی و فناوری، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده: (224 مشاهده)
در دهههای اخیر، دیجیتالسازی بهعنوان یک فاکتور کلیدی تحول صنایع مطرح شده است. در کنار پیشرفتهایی که دیجیتالسازی برای صنایع بههمراه داشته است، مسائل محیطزیستی و اجتماعی نیز به چالش کشیده شدهاند. در همین زمینه، بهرهگیری توامان از اصول تولید ناب در کنار فناوریهای دیجیتال بهعنوان یک راهبرد پایدار برای کاهش تأثیرات منفی بر محیط زیست، جامعه و چالشهای پیشروی آن پدید آمده است. اما نکته مهم در این بین میزان اهمیت جنبههای اجنماعی در کنار جنبههای فنی است. اهمیت زیربنایی بحث فرهنگ بهعنوان یک جنبه اجتماعی در سازمان برای پایهریزی این اصول از اهمیت بالایی برخوردار است. بههمیندلیل در این پژوهش به بررسی دیجیتالسازی تولید بر عملکرد پایدار با نقش میانجی تولید ناب و تعدیلگر فرهنگ ناب پرداخته شده است. نمونه آماری متشکل از 211 شرکت فعال در زنجیره ارزش خودرو و قطعات وابسته بوده است که با روش تصادفی ساده، پرسشنامه استانداردی میان آنها توزیع شد. نرمافزار Smart-PLS3 برای تحلیل استفاده شد. نتایج آزمون فرضیهها نشان داد که دیجیتالسازی و تولید ناب در تحقق عملکرد پایدار تأثیر معنیداری دارند. همچنین با استفاده از فناوریهای دیجیتال و استقرار فرهنگ ناب میتوان بهبود عملکرد صنایع و کاهش تأثیرات زیستمحیطی و اجتماعی را دنبال کرد.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
استراتژی و مدیریت دریافت: 1402/10/27 | پذیرش: 1403/3/19 | انتشار: 1403/7/7