طراحی مدل مدیریت استعداد مسئولانه در قوه قضاییه ایران: یک مطالعه کیفی

نوع مقاله : پژوهشی اصیل

نویسندگان
1 دانشجوی دکتری، گروه مدیریت، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
2 دانشیار، گروه مدیریت دولتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
3 استاد تمام، گروه مدیریت دولتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
چکیده
مدیریت استعداد مسئولانه فرآیندی مبتی بر اخلاق، پایداری و مسئولیت­‌پذیری اجتماعی در راستای بهره­‌مندی از استعدادها به منظور دستیابی به نتایج فردی، سازمانی و اجتماعی است. هدف از پژوهش حاضر طراحی و ارائه مدل مدیریت استعداد مسئولانه در قوه قضائیه ایران است. در این مطالعه، پارادایم پژوهش کیفی، به روش سنتزپژوهی با تکنیک تحلیل محتوا انجام گرفته است. جامعه پژوهش شامل منابع چاپی و الکترونیکی ملی و بین­‌المللی دو دهه اخیر در ارتباط با موضوع مورد بررسی است. بر اساس نمونه­‌گیری هدفمند سیصد و پنجاه و سه منبع اعم از اسناد، کتاب و مقاله انتخاب شد و با استفاده از نرم‌افزار اطلس تی و به شیوه کدگذاری مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. اعتبارسنجی داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از دو تکنیک اعتبارپذیری و قابلیت‌اعتماد ارزیابی شد. براین‌اساس چهار بعد و پانزده مؤلفه مدیریت استعداد مسئولانه در قوه قضائیه شامل ابعاد جذب مسئولانه (چهار مؤلفه)، توسعه مسئولانه (چهار مؤلفه)، نگه‌داشت مسئولانه (چهارمؤلفه) و پیامدها (با سه مؤلفه) استخراج گردید. نتایج این پژوهش می­تواند به‌عنوان الگوی مفید مدیریت استعداد مسئولانه در راستایارتقاء نظام مدیریت سرمایه انسانی در قوه قضائیه ایران با بهبود فرآیندهای جذب، توسعه و نگهداشت کارکنان مستعد مؤثر واقع شود و در سیستم­ها و سازمان­های ملی و بین­‌المللی به‌کار گرفته شود.
کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله English

Designing the responsible talent management model in Iranian judicial power: a qualitative study

نویسندگان English

mohsen zarei 1
Hasan Darvish 2
Reza Rasouli 3
Ali Akbar Ahmadi 3
1 PhD student, Department of Management, Payam Noor University, Tehran, Iran.
2 Associate Professor, Department of Management, Payam Noor University, Tehran, Iran.
3 Full Professor, Department of Management, Payam Noor University, Tehran, Iran.
چکیده English

Responsible talent management is a process based on ethics, sustainability and social responsibility in order to benefit from talents for achieving individual, organizational and social results. The aim of the present study is to design and develop a model of responsible talent management in Iranian Judicial Power. In this study, the paradigm of qualitative research has been carried out by synthesis research method with content analysis technique. The research community includes national and international printed and electronic resources of the last two decades related to the case study. Based on targeted sampling, three hundred fifty-three sources including documents, books and articles were selected and analyzed using Atlas T software and coding. The validity of the collected data was evaluated using the reliability technique and the reliability technique. Accordingly, four dimensions and fifteen components of responsible talent management in Iranian Judicial Power were extracted, including the dimensions of responsible recruitment (four components), responsible development (four components), responsible maintenance (four components) and consequences (with three components). The results of this research can be used as a useful model of responsible talent management to promote the human resource management system by improving the hiring, developing and retaining processes of talented employees and applied in national and international systems and organizations.

کلیدواژه‌ها English

Responsible Management
Talent Management
Iranian Judicial Power
Qualitative Approach
[1] Yildiz RÖ, Esmer S. Talent management related concepts and debates in container shipping industry by an emerging market perspective. Journal of Shipping and Trade 2021 Jun 17;6(1):6.
[2] Thunnissen M, Boselie P, Fruytier B. A review of talent management:‘infancy or adolescence?’. The international journal of human resource management 2013 May 1;24(9):1744-61.
[3] Whysall Z, Owtram M, Brittain S. The new talent management challenges of Industry 4.0. Journal of management development 2019 Apr 5;38(2):118-29.
[4] Howaniec H, Karyy O, Pawliczek A. The Role of Universities in Shaping Talents-The Case of the Czech Republic, Poland and Ukraine. Sustainability 2022 May 3;14(9):5476.
[5] Pagan-Castaño E, Ballester-Miquel JC, Sánchez-García J, Guijarro-García M. What’s next in talent management?. Journal of Business Research 2022 Mar 1;141:528-35.
[6] Beckmann M, Schaltegger S, Landrum NE. Sustainability management from a responsible management perspective. Research Handbook of Responsible Management 2020 May 29:122-37.
[7] Anlesinya A, Amponsah-Tawiah K. Towards a responsible talent management model. European Journal of Training and Development 2020 Apr 21;44(2/3):279-303.
[8] Ansar N, Baloch A. Talent and Talent Management: Definition and Issues. IBT Journal of Business Studies 2018;14: 213-230.
[9] Schuler RS, Jackson SE, Tarique I. Global talent management and global talent challenges: Strategic opportunities for IHRM. Journal of world business 2011 Oct 1;46(4):506-16.
[10] Muratbekova-Touron M, Kabalina V, Festing M. The phenomenon of young talent management in Russia-A context‐ embedded analysis. Human Resource Management 2018;57(2):437-455.
[11] فاضلی، ا، موسوی میرکلائی، س.ط، احمدزاده، ر، طالعی، ز، بررسی بخش قضایی لایحه ششم توسعه،معاونت پژوهشی و فناوری دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری، انتشارات دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری، 1395.
[12] سند چشم انداز جمهوری اسلامی ایران در افق 1404، تهران، انتشارات دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام، 1383.
[13] سند تحول قضائی در گام دوم انقلاب، معاونت راهبردی قوه قضائیه، 1400.
[14] علیان عطاآبادی،ح، تقوی رشیدی زاده،ح و زارعی،ف. نظام مدیریت استعدادها، اصفهان: آموخته، 1393.
[15] Lewis E R, J. Heckman R. Talent management: A critical review. Human Resource Management Review 2006;16,139-154.
[16] Berger L A, Berger D R. The talent management handbook 2014 New York, NY: McGraw-Hill.‌
[17] Pérezts M, Bouilloud JP, De Gaulejac V. Serving two masters: The contradictory organization as an ethical challenge for managerial responsibility. Journal of business ethics. 2011 Mar;101:33-44.
[18] Gherardi S, Laasch O. Responsible management-as-practice: Mobilizing a posthumanist approach. Journal of Business Ethics 2022 Nov;181(2):269-81.
[19] Laasch O, Moosmayer D, Antonacopoulou E, Schaltegger S. Constellations of transdisciplinary practices: A map and research agenda for the responsible management learning field. Journal of Business Ethics 2020 Apr;162:735-57.
[20] Al-Qeed MA, Khaddam AA, Al-Azzam ZF, Atieh KA. The effect of talent management and emotional intelligence on organizational performance: Applied study on pharmaceutical industry in Jordan. Journal of Business and Retail Management Research (JBRMR) 2018 Oct 28;13(1).
[21] Schiemann WA. From talent management to talent optimization. Journal of World Business 2014 Apr 1;49(2):281-8.
[22] Gabler BV. Gabler Wirtschafts-Lexikon: Bedienungshandbuch; 2013. Springer-Verlag; Nov 27.
[23] طهماسبی، ه، نجمی، م، آموزش مدیریت مسئولانه: مسیر تکامل، پیش‌ران‌ها و چالش‌ها، فصلنامه انجمن علوم مدیریت ایران، دوره 16، شماره 61، 1400، 17-52.
[24] Moratis L, Melissen F. Bolstering responsible management education through the sustainable development goals: Three perspectives. Management Learning 2022 Apr;53(2):212-22.
[25] Swailes S. Responsible talent management: towards guiding principles. Journal of Organizational Effectiveness: People and Performance 2020 Jul 17;7(2):221-36.
[26] Erwin EJ, Brotherson MJ, Summers JA. Understanding qualitative metasynthesis: Issues and opportunities in early childhood intervention research. Journal of Early Intervention 2011 Sep;33(3):186-200.
[27] Clark VL, Creswell JW. Understanding research: A consumer’s guide; 2014. Enhanced Pearson eText with loose-leaf version-Access Card Package. Pearson.
[28] Harrison M I. Diagnosing organizations. Methods Model and process; 2014. Bysagc publication; 231-237.
[29] Newell PJ. Business and international environmental governance: the state of the art. The business of global environmental governance; 2005:21-45.
[30] Sukanya M. Talent management strategies and challenges in the competitive era: a study of select software & BPO companies in India; 2009 Nov.
[31] خیراندیش، م. تأثیر عدالت سازمانی بر ارتقای سرمایۀ اجتماعی با میانجیگری شایسته سالاری در سازمان. مدیریت سرمایه اجتماعی.شماره 2، 1397، 291-314.
[32] داروئیان، س، میرسپاسی، ن و دانش فرد، ک. آسیب شناسی و مدل بهینه مدیریت استعداد (مورد مطالعه: دانشگاه آزاد اسلامی واحدهای تهران). آینده پژوهشی مدیریت.شماره 119، 1398، 219-229.
[33] Torrington D, Hall L, Taylor S. Human resource management; 2008. Pearson education.
[34] جواهری زاده، ا، مقیمی، سد، قلی پور،آ و طهماسبی، ر. مدیریت استعدادهای سازمانی: شناسایی شاخصها و ویژگیهای کارکنان کلیدی.مدیریت فرهنگ سازمانی. شماره 2، 1393، 149-171
[35] آقایی، ع ، بحرالعلوم، ح و اندام، ر. طراحی و تبیین مدل فرایند مدیریت استعداد معلمان تربیت بدنی. نشریه مطالعات مدیریت ورزشی.شماره 59، 1399، 177-205.
[36] رجب پور، ا، تاثیر مدیریت منابع انسانی بر توسعه مدیریت زیست محیطی ، پژوهش های مدیریت منابع انسانی، دوره 1، شماره 27، 1396، 51 تا 73.
[37] Rasche A, Gilbert DU. Decoupling responsible management education: Why business schools may not walk their talk. Journal of Management Inquiry 2015 Jul;24(3):239-52..
[38] بنیسی، و، نادی، م و ابراهیم زاده، ر.( مولفه های اخلاق در آموزش مدیریت مسئولانه آموزش عالی). نشریه پژوهش اجتماعی. شماره46، 1399، 103-120.
[39] احمدی مقدم، ا و سلیمان پور عمران، م، رابطه مدیریت منابع انسانی الکترونیکی با مدیریت استعداد و نوآوری سازمانی، رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، شماره 36، 1397، 107-126.
[40] برنامه چهارم توسعه قضایی جمهوری اسلامی ایران، معاونت راهبردی قوه قضائیه، چاپ دوم، 1396.
[41] حاجیلو، و، معمارزاده طهران، غ و البرزی، م، طراحی مدل اخلاق مدارانه توسعه منابع انسانی در سازمان های دولتی، پژوهش های اخلاقی، شماره 33، 1397، 37-60.
[42] سهرابی، ر ، جعفری سرشت، د و باسمنجی، ف. ارائه چهارچوب مدیریت استعداد با رویکرد چابکی منابع انسانی. پژوهش های مدیریت منابع انسانی، شماره 28، 1396، 45-64.
[43] خضرلو، ر،حسنی،م،قلعه ای،ع و قاسم زاده علیشاهی،ا، بررسی اثرعلّی مشارکت در تصمیمگیری بر تعهد و رضایت شغلی: آزمون نقش میانجی ویژگیهای شغلی و عملکرد در میان اعضای هیات علمی دانشگاه ارومیه، نشریه مشاوره شغلی و سازمانی،دوره 7، شماره 23، 1394، 104 تا 122.
[44] طالبی، ب و سیفی کمارسفلی، ا، ارتباط اخلاق حرفه ای با مسئولیت پذیری اجتماعی و عملکرد سازمانی با نقش میانجی گری عملکرد محیطی در اداره کل اموراقتصادی و دارایی آذربایجان شرقی، چشم انداز حسابداری و مدیریت ، دوره ، شماره 18، 1398، 81 تا 97.
[45] قلی پور، آ و نقدی، ا، بررسی تاثیر مدیریت عملکرد کارکنان بر نوآوری فردی در سازمان های دولتی، تحول تحول اداری، دوره یازدهم،شماره 65، 1400، 20 تا 31.
[46] Meliyanti M. Readiness forchange the case of perfprmance management in thr ministry of national education Indonesia. Australi: University of Canberra, Doctoral dissertation; 2015.
[47] Watson L. Factors influencing job satisfaction and organizational commitment. Radiologic technology 2008;80(2):113-122.
[48] صوفی، ب، جهانیار، ا و میر، س، شناسایی و اولویتبندی عوامل موثر بر جذب و نگهداشت استعدادهای علمی در دانشگاه، پژوهش های مدیریت منابع انسانی، شماره 33، 1397، 97-120
[49] نعیم یاوری، م، اسلامی، ح، افشانی، ع، نایب زاده، ش. شناسایی ابعاد نگهداشت استعدادها در سازمان های ایران با استفاده از رویکرد ترکیبی. مدیریت منابع در نیروی انتظامی.شماره20، 1396، 89-120.
[50] Armstrong M. Armstrong’s Handbook of Human Resource Management Practice. 14th Edition, New York : Kogan Page Limited; 2017. British Library Cataloguing-inPublication Data.
[51] سرافراز، ا، معمارزاده طهران، غ و حمیدی، ن، ارائه مدل اخلاق مدارانه نگهداشت نخبگان در سازمان های دولتی ایران، پژوهش های اخلاقی، شماره 35، 1398، 155-174.
[52] حق گو، م، دانش فرد، ک و ظبیبی، س.طراحی الگوی توسعه اخلاق حرفه ای سازمان های دولتی: نظام سلامت ایران. مدیریت سلامت.شماره 72، 1397، 99-112.
[53] کریمی، ز و اندام، ر. بررسی ارتباط بین رضایت شغلی و عدالت سازمانی با اهمالکاری(مطالعه موردی: هیأتهای ورزشی شهر همدان).مطالعات مدیریت رفتار سازمانی.شماره 12، 1395، 99-110.
[54] خوش نیت،ا.نقش عدالت سازمانی در مدیریت تعاملی و تحولی در دانشگاه آزاد.پژوهش های مدیریت در جهان اسلام. شماره3، 1399، 119-136.
[55] الوانی، س، امیری، م و احمدی، ک. از اخلاق اجتماعی سازمانی تا پاسخگویی اجتماعی سازمانی؛ رویکردی جهت استقرار نظام پاسخ گویی اجتماعی سازمانی در سازمان های دولتی ایران.اخلاق در علوم و فناوری. شماره 1، 1391، 27-37.
[56] Armestrang M. Strategic human resource management:4th Edition. 2008. London
[57] Zhang Y, Zhang J, Ye Y, Wu Q, Jin L, Zhang H. Residents’ environmental conservation behaviors at tourist sites: Broadening the norm activation framework by adopting environment attachment. Sustainability 2016;8(6), 571.
[58] حبیبی، ن، وظیفه دوست، ح و جعفری ، پریوش، مؤلفه‌های ارتقای مسئولیت پذیری اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی، فصلنامه پژوهش و فناوری در آموزش عالی، شماره 2، 1395، 125-145.
[59] مهرارا، ا و نیکخواه، س، تاثیر مدیریت استعداد منابع انسانی بر توسعه پایدار با نقش متغیر میانجی مسئولیت اجتماعی در سازمان حفاظت از محیط زیست، نشریه مطالعات کاربردی در علوم مدیریت و توسعه، دوره 4، شماره، 31، 1400، 1 تا 10.
[60] رضاییان، ع و سلطانی، ف. معرفی مدل جامع و سیستمی مدیریت استعداد جهت بهبود عملکرد فردی کارکنان صنعت نفت.مدیریت و منابع انسانی در صنعت نفت، 3 (8)، 1387، 50-7.
[61] گنجعلی، ا، علیشیری،م و باقری ،مسلم ، مدیریت استعدادها: چیستی، چرایی و چگونگی، انتشارات دانشگاه امام صادق،1396.ص78.
[62] Oehley AM. The development and evaluation of a partial talent management competency model (Doctoral dissertation, Stellenbosch: University of Stellenbosch. 2007.
[63] Ronnlund J. Talent management and identification of leadership potential within company in Finland (Doctoral dissertation, MS thesis. Umeå School of Business). 2009.
[64] نوری، ع، شفیع آبادی، ع، دلاور، ع و فرحبخش، ک، ساخت مقیاس آسیب شناسی سازمانی بر اساس مدل سه شاخگی و بررسی آسیب های سازمانی در شرکت های صنایع غذایی، دوره 17، شماره 65، 1397، 125 تا 149.
[65] Pande MA, Deshpande A. Recruitment and Staff Retention as a key role of Human Resource Management. Solid State Technology 2020 Dec 1;63(5):6282-6.
[66] Michelson, Melissa, The corrosive effect of acculturation: How Mexican Americans lose politicals trust, Social science quarterly 2003,84,4.
[67] Atoom DA. The Impact of Talent Management on Resident Doctor Performance at Jordanian Ministry of Health Educational Hospitals. International Journal of Business Administration. 2018;9(4):33-44.
[68] ﺩﺍﺭﻭﺋﯿﺎﻥ، ﺳ،ﻣﯿﺮﺳﭙﺎﺳﯽ، ﻧ،ﺩﺍﻧﺶ ﻓﺮﺩ، ﮐ، آسیب شناسـی و مـدل بهینـه مدیریـت استعـداد (مورد مطالعه: دانشگاه آزاد اسلامی واحدهای تهران)،ﺁیﻨﺪﻩ ﭘﮋﻭﻫﯽ ﻣﺪیﺮیﺖ، دوره30، ﺷﻤﺎﺭﻩ 4، 1398، 229-219.
[69] محمدی، س ، شیری، ا و تابان، محمد، طراحی الگوی مدیریت استعداد مبتنی بر نهج البلاغه، اسلام و مدیریت، شماره 15، 1398 107-132.
[70] Son J, Park O, Bae J, Ok C. Double-edged effect of talent management on organizational performance: the moderating role of HRM investments. The international journal of human resource management. 2020 Sep 24;31(17):2188-216.
[71] تقـی زاده یـزدی، م ، طهماسـبی، ر ، امامت، م و دهقـان، ع، «شناسـایی و رتبه بنـدی عوامـل مؤثـر در جـذب و نگهداشـت استعدادها با اسـتفاده از رویکرد فرایند تحلیل سلسـله مراتبی مطالعـه مـوردی: دانشـگاه تهـران، مدیریت فرهنگ سازمانی،شماره 47، 1397،89 تا 115.
[72] انصاری، م و برزگر، ابراهیم، الگوی پرورش و گزینش نخبگان سیاسی در جمهوری اسلامی ایران، نشریه پژوهشنامه انقلاب اسلامی، دوره چهارم، شماره 1، 1393، 119 تا 149.
[73] جواهری زاده، ا، مقیمی،س م، قلی پور، آ و طهماسبی، رضا، مدیریت استعدادهای سازمانی: شناسایی شاخصها و ویژگیهای کارکنان کلیدی، نشریه مدیریت فرهنگ سازمانی، دوره 12، شماره 2، سال 1393، 149 تا 171.
[74] Mathis RL, Jackson JH. Personality Tests. Human Resource Management, 13th ed., South-Western Cengage Learning, USA. 2011:227-8.
[75] DeCenzo DA, Robbins SP, Verhulst SL. Fundamentals of human resource management. John Wiley & Sons; 2016 May 16.
[76] Dewi T. The study on the relationships between talent management practices and talent brand strategy and mediating role played by employee value proposition (Doctoral dissertation, PhD thesis, Universiti Malaysia Sabah, Malaysia, 2013.
[77] Phillips DR, Roper KO. A framework for talent management in real estate. Journal of Corporate Real Estate 2009 Mar 13;11(1):7-16.
[78] خالوندی، ف و عباسپور، ع، طراحی مدل بهینه فرآیند مدیریت استعداد: مطالعه موردی شرکت نفت و گاز پارس،پژوهش‌های مدیریت عمومی، دوره 6، شماره 19 ، 1392، 103 تا 128.
[79] Collings D G, Mellahi K. Strategic talent management: A review and research agenda. Human Resource Management Review 2009;19(4):304–313.
[80] Kiyatkin L, Reger R, Baum J R. Thought leadership on business and social issues, Journal of Corporate Citizenship, 2011 Spring (4);83-101.
[81] Lin L H, Wang K J. Talent Retention of New Generations for Sustainable Employment Relationships in Work 4.0 Era-Assessment by Fuzzy Delphi Method. Sustainability 2022:14(18), 2-18.
[82] مرادی، و و آئینی، م، مدیریت استعداد هوشمند: رویکردی نوین و عاملی برترساز در جنگهای آینده، نشریه علوم و فنون نظامی، دوره 12، شماره 37 ، 1395، 111 تا 128.
[83] Stone D, Lukaszewski K M , Isenhour L C. e-Recruiting: Online Strategies for Attracting Talent. In Greutal and Stone (Eds.) 2004 The Brave New World of eHR (pp. 22-53). San Francisco, CA: Jossey-Bass.
[84] الوانی، م، مدیریت عمومی، تهران، نشر نی،1389.
[85] میرکمالی، س و کرمی،م ، بررسی رابطه بین ادراک سبک رهبری اخلاقی مدیران و عملکرد کارکنان، مدیریت توسعه و تحول ، شماره 22، 1394، 11تا 22.
[86] بیگی، و و قلی پور، آ، توسعه منابع انسانی با بهره گیری از طرح توسعه فردی در سازمان های پروژه محور، فصلنامه مدیریت دولتی، 1395، 15 تا 32.
[87] اسماعیلی، م و امیری، زینب، تاثیر رهبری مشارکتی بر مدیریت استعداد، نشریه مطالعات مدیریت، بهبود و تحول، دوره 25، شماره 80، 1395، 47 تا 64.
[88] Mullins LJ. Management and organisational behavior 2007 Pearson education.
[89] Sweem SL. Leveraging employee engagement through a talent management strategy: optimizing human capital through human resources and organization development strategy in a field study. Benedictine university; 2009.
[90] شائمی،ع ، علامه، س و عسگری، م، استراتژی مدیریت استعداد و رابطه آن با هوش عاطفی کارکنان. مطالعات مدیریت، بهبود و تحول.شماره 70، 1392، 70 تا 74.
[91] محمدی، م و شریف زاده، فتاح، طراحی الگوی مدیریت عملکرد با رویکرد توسعه منابع انسانی در بخش دولتی، نشریه آموزش و توسعه منابع انسانی، نشریه آموزش و توسعه منابع انسانی، دوره 4، شماره 15، 1394، 133 تا 159.
[92] رهگذر، ح و یوسفی، ف، نقش سیستم مدیریت استعداد در عملکرد کارکنان (مورد مطالعه شرکت برق منطقهای فارس)، نشریه مطالعات آینده پژوهی و سیاستگذاری، دوره پنجم، شماره 14، 1398، 34 تا 50.
[93] میرسپاسی، ن، غلامزاده، د، رشیدی، م و صنعتگر،ه. آسیب شناسی طرح جذب و نگهداری نخبگان (مطالعه موردی در شرکت ملی نفت ایران)، نشریه مطالعات راهبردی در صنعت نفت و انرژی،دوره چهارم، شماره 11، 1389، 7 تا 40.
[94] نزیمی، ی، تیمور نژاد، ک، دانش فرد، ک، تبیین الگوی مدیریت عملکرد منابع انسانی با رویکرد عصر دیجیتال، فصلنامه توسعه شهری و منطقه ای،دوره ششم.شماره 18، 1400، 165-191.
[95] Rothwell W J. Effective Succession Planning: Ensuring Leadership Continuity and Building Talent from Within (4th ed.) 2010 American Management Association. United States of America.
[96] کرمی، ح، سلاجقه، س، رنجبر، م و کمالی،م ، ارائه مدل مدیریت استعداد با استفاده از رویکرد فراترکیب کیفی، نشریه سبک زندگی اسلامی با محوریت سلامت، دوره 5، شماره 2، سال 1400، 129 تا 135.
[97] Gibb S, Zhang S. Guanxi influence and talent management in Chinese organisations; evidence from the real estate sector. Human Resource Development International 2017 Jan 1;20(1):79-98.
[98] امیرخانی، ط و برهانی، تهمینه، انگیزش کارکنان بخش عمومی: مطالعه تأثیر ویژگیهای شغل و رفاه کارکنان، نشریه علوم مدیریت ایران، شماره 41، 1395، 73 تا 98.
[99] کامران نژاد، ع، حسینی، س، نظری، ن و محترم، م. 12 عملی جذب و نگهداشت نیروی انسانی در راستای افزایش به رهوری سازمانی. فصلنامه دانش انتظامی، خراسان جنوبی .پیش شماره1، 1390، 37-48.
[100] Brunetto Y, Farr‐Wharton R, Shacklock K. Supervisor‐nurse relationships, teamwork, role ambiguity and well‐being: Public versus private sector nurses. Asia Pacific Journal of Human Resources 2011 Jun;49(2):143-64.
[101] برهانی، ت، امیرخانی، ط و عالی، ا، مطالعه عوامل مؤثر بر کاهش قلدری در سازمان:نقش فعالیت های منابع انسانی و‌ رفاه کارکنان، فصلنامه رویکردهای پژوهشی نوین در مدیریت و حسابداری، شماره 20، 1398، 15-32.
[102] Sleiderink, D. E. M. Talent management in health care: Identifying and retaining talent at Medisch Spectrum Twente. MS thesis. University of Twente, 2012.‌
[103] طهماسبی، ر، قلی پور، آ و جواهری زاده،ا، مدیریت استعدادها : شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر جذب و نگهداشت استعدادهای علمی، پژوهش های مدیریت عمومی، شماره17 ،1391، 5-26.
[104] Dychtwald K, Erickson TJ, Morison R. Workforce crisis: How to beat the coming shortage of skills and talent; 2006. Harvard Business Press; Feb 16.
[105] Ebuehi OM, Campbell PC. Attraction and retention of qualified health workers to rural areas in Nigeria: a case study of four LGAs in Ogun State, Nigeria. Rural and remote health 2011 Mar 1;11(1):41-51.
[106] Sonnenberg M, van Zijderveld V, Brinks M. The role of talent-perception incongruence in effective talent management. Journal of World Business 2014 Apr 1;49(2):272-80.
[107] امیرکافی، م و عبدی پور، م، بررسی رابطه عدالت سازمانی و تعهد سازمانی: با تأکید بر نقش میانجی متغیرهای هویت اجتماعی و اعتماد سازمانی، پژوهش های جامعه شناسی معاصر، شماره 9، 1395،91 تا 124.
[108] پیریایی، ص و ارشدی، ن، اثر امنیت شغلی و عدالت سازمانی بر قصد ترک شغل: نقش واسطه ای اعتماد به مدیریت ارشد، فصلنامه مشاوره شغلی و سازمانی، شماره 11، 1391،1391، 78-94.
[109] پورعزت، ع، طراحی سیستم خط و مشی گذاری برای تحقق عدالت اجتماعی برمبنای حکومت حق مدار علوی،رساله دکتری دانشگاه تربیت مدرس، 1382.
[110] میرزایی اهرنجانی، ح. تجزیه و تحلیل عوامل موثر بر وجدان کار و انضباط اجتماعی در سازمان. تهران: دانشگاه آزاد سالامی واحد قزوین،1377.
[111] Mgbemena G C, David E I, Nsofor Njideka M, Faith Onyinye O. Talent management and organization performance in pharmaceutical companies in Anambra State, Nigeria. International Journal of Business and Law Research 2022;10,1-16.
[112] خنیفر، ح ، ابراهیمی، ص و غلامی، ب ،طراحی الگوی توسعه و نگهداشت استعداد در آموزش و پرورش: پژوهشی کیفی. نشریه مدیریت مدرسه، شماره 4، 1399، 268-296.