1- دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معدن، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه تربیت مدرس، ایران
2- دانشیار اقتصاد معدن، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
3- استادیار مهندسی معدن، دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
چکیده: (11271 مشاهده)
مدیریت زنجیره تأمین، فرآیند اتخاذ تصمیمهای یکپارچه از تأمین مواد اولیه تا مصرف کالا بهوسیله مشتریان نهایی است. انتخاب تأمینکننده یکی از مهمترین مسائل تصمیمگیری در این حوزه است که در آن عوامل کیفی و کمی متعددی برای مشخص کردن تأمینکننده با بالاترین قابلیت دخیل هستند. با افزایش پیچیدگی زنجیره تأمین، سطح بیاطمینانی و ریسک موجود نیز افزایش پیدا میکند. از این رو مدیریت ریسک زنجیره تأمین بهویژه ارزیابی ریسک تأمینکنندگان مورد توجه سازمانها قرار گرفته است. در این پژوهش نخست ضمن شناسایی جامع ریسکهای تأمینکننده در صنعت تولید فولاد به روش کوره بلند، یک دستهبندی سلسله مراتبی در قالب سه سطح و 38 رویداد ریسکی ارائه شد. سپس با در نظر گرفتن رویدادهای ریسکی، مجموعهای از 9 معیار برای ارزیابی ریسکها در نظر گرفته شدند. در ادامه یک شاخص ترکیبی مبتنی بر معیارهای ارزیابی و اوزان اهمیت آنها به منظور ارزیابی دقیقتر و واقع بینانهتر ریسکهای هر کدام از تأمینکنندگان ارائه شد. درنهایت از روش الکتره 3 برای ارزیابی و اولویتبندی تأمینکنندگان (معادن) سنگ آهن کارخانه ذوب آهن اصفهان استفاده شده است. بر این اساس، معدن سنگ آهن جلالآباد به عنوان گزینه دارای ریسک کمینه و معدن شرق ایران به عنوان گزینه دارای ریسک بیشینه شناسایی و معرفی شدند.
نوع مقاله:
مقاله استخراج شده از پایان نامه |
موضوع مقاله:
مدیریت صنعتی دریافت: 1392/8/20 | پذیرش: 1393/12/13 | انتشار: 1394/5/1