دوره 5، شماره 1 - ( 1394 )                   جلد 5 شماره 1 صفحات 108-85 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

saki R, dasti M, nasri S. Study of Principals Leadership Style with Organizational Silence. ORMR 2015; 5 (1) :85-108
URL: http://ormr.modares.ac.ir/article-28-6740-fa.html
ساکی رضا، دستی مرضیه، نصری صادق. رابطه سبک‌های رهبری تحوّلی – تبادلی مدیران با سکوت سازمانی. پژوهش های مدیریت منابع سازمانی. 1394; 5 (1) :85-108

URL: http://ormr.modares.ac.ir/article-28-6740-fa.html


1- استادیار، گروه علوم تربیتی،دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شهید رجایی، تهران، ایران
2- کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی،دانشگاه شهید رجایی،تهران، ایران
3- استادیار،گروه علوم تربیتی،دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شهید رجایی،تهران، ایران
چکیده:   (14453 مشاهده)
هدف کلی پژوهش حاضر، تعیین رابطه سبک‌های رهبری تحوّلی – تبادلی مدیران با سکوت سازمانی است. روش پژوهش توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری آن شامل تمام دبیران زن و مرد مقطع راهنمایی شهرستان ری به تعداد 1374 نفر شامل 468 دبیر مرد و 906 دبیر زن بود که با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای تعداد 312 نفر از دبیران شامل 198 زن و 114 مرد به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار استفاده شده در این پژوهش دو پرسشنامه شامل پرسشنامه چند عاملی رهبری بس و اولیو (2000) و پرسشنامه محقق ساخته سکوت سازمانی بود. پایایی پرسشنامه سبک‌های رهبری 91/0 و پرسشنامه سکوت سازمانی 93/0 از راه آلفای کرونباخ تعیین شد. داده‌های پژوهش با استفاده از روش‌های رگرسیون همزمان و گام به گام، بررسی و تجزیه و تحلیل شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که سبک‌های رهبری تحوّلی و تبادلی مدیران قادر به پیش‌بینی 10/0 از سکوت سازمانی دبیران است. از بین مؤلفه‌های سبک رهبری تحوّلی، مؤلفه ترغیب ذهنی با سکوت سازمانی دبیران رابطه منفی و معناداری داشت و از بین مؤلفه‌های سبک رهبری تبادلی نیز مؤلفه مدیریت برمبنای استثنای منفعل با سکوت سازمانی دبیران رابطه مثبت و معناداری داشت.
متن کامل [PDF 164 kb]   (7473 دریافت)    

دریافت: 1392/6/12 | پذیرش: 1394/1/17 | انتشار: 1394/1/30

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.