1- دانشیار، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
2- دانشجوی دکتری مدیریت بازرگانی-بازاریابی، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده: (10134 مشاهده)
چکیده
تخصیص منابع بازاریابی از جمله تصمیمهای استراتژیک سازمانها به شمار میرود که سودآوری آنها را به طور مستقیم و غیرمستقیم متأثر میسازد. ماهیت پویای پدیده تخصیص منابع بازاریابی و محیط پرچالش و دائماً متغیر سازمانها از یک سو، و ظهور رسانههای جدید از سوی دیگر باعث شده است روشهای سنتی تخصیص منابع بازاریابی کارآیی لازم را نداشته باشند. با توجه به این که تاکنون الگوی جامعی برای تبیین عوامل تأثیرگذار بر تخصیص منابع بازاریابی در منابع و مراجع علمی ارائه نشده است، این پژوهش بر اساس استراتژی پژوهش استفهامی و با استفاده از روش پژوهش کیفی و با تکیه بر فلسفه ساختگرایی اجتماعی، «چیستی» و «چرایی» الگوی حاکم بر تصمیمهای تخصیص منابع بازاریابی در سازمانهای ایرانی و عوامل اصلی تأثیرگذار بر این تصمیمها را مورد مطالعه قرار میدهد. روش پژوهش، نظریه دادهبنیاد و نمونه تحقیق شامل 18 نفر از مدیران ارشد، مشاوران، مدیران بازاریابی سازمانهای فعال در صنایع غذایی و نوشیدنی و روش نمونهگیری، تلفیقی از نمونهگیریهای هدفمند و نظری بوده است. بر اساس یافتههای پژوهش، محصول یا برند بنگاه بر تصمیمهای تخصیص منابع بازاریابی تأثیر میگذارد و ماهیت و شرایط بنگاه به علاوه شرایط بازار و صنعت، راهبردهای بنگاه در حوزه تخصیص منابع بازاریابی را شکل میدهند و این راهبردها در نهایت منتج به پیامدهایی در زمینه سهم بازار، آگاهی از برند، پوشش جغرافیایی و یادگیری سازمانی بنگاه میشوند.
نوع مقاله:
علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
رفتار سازمانی و مدیریت منابع انسانی دریافت: 1395/8/10 | پذیرش: 1396/9/1 | انتشار: 1396/9/5