1- کارشناسی ارشد، مدیریت صنعتی گرایش تحقیق در عملیات، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران. ، sajad.ramezani@ut.ac.ir
2- کارشناسی ارشد، مدیریت صنعتی گرایش تحقیق در عملیات، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
3- استاد، گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده: (2604 مشاهده)
ازآنجاکه اکثر صاحبنظران منابع انسانی را مهمترین و ارزشمندترین سرمایه هر شرکتی معرفی میکنند، بنابراین روشی که بتوان بر اساس آن برنامهریزی دقیق برای این سرمایه ارزشمند شرکتها انجام داد، بسیار ارزشمند و کاربردی خواهد بود. دراین پژوهش سعی شده است مشکلات و شکافهای برنامهریزی منابع انسانی به روش زنجیره مارکوف را با ارائه الگویی بهبود داده شود. دو مشکل اساسی روش زنجیره مارکوف در پیشبینی برنامهریزی منابع انسانی بهترتیب در نظر نگرفتن نبود اطمینانهای آتی و تعمیم اطلاعات یک دوره پایه در پیشبینی نیازهای آتی است که این مشکلات از ویژگیهای زنجیره مارکوف است. در پژوهش حاضر برای این مشکل استفاده از الگوی زنجیره مارکوف فازی (دورهای یا زمانی) پیشنهادشده است. بنابراین دراین پژوهش روش مارکوف فازی برای پیشبینی منابع انسانی ارائه میشود. ازلحاظ روش، این پژوهش توصیفی است و مقطعی است و دادههای پژوهش بهصورت کمی مورد تحلیل قرارگرفتهاند و کاربرد روش مارکوف فازی در برنامهریزی منابع انسانی در پنج گام متوالی ارائهشده است. همچنین از کاربرد مارکوف سنتی در برنامهریزی منابع انسانی برای مقایسه با مدل پیشنهادی استفادهشده است. یافتههای پژوهش نشان میدهد پیشبینی منابع انسانی با مارکوف فازی دورهای ابزار قدرتمند است که شکافهای حاصل از برنامهریزی مارکوف سنتی را پوشش میدهد که در تعیین کمبود و مازاد نیروی انسانی آتی سه حالت خوشبینانه، ثباتگرایانه و بدبینانه را در نظر میگیرد و اطلاعات یک دوره را به دورههای آتی تعمیم نمیدهد.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
رفتار سازمانی و مدیریت منابع انسانی دریافت: 1399/5/8 | پذیرش: 1399/9/1 | انتشار: 1400/3/25