دوره 3، شماره 2 - ( 1392 )                   جلد 3 شماره 2 صفحات 20-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Bnyadi naeini A, Jalali naeini G R, Fahima M. Designing Organizational Culture Adaptive Model in Excellence Productivity of Employees (Case Study: Bank Sepah). ORMR 2013; 3 (2) :1-20
URL: http://ormr.modares.ac.ir/article-28-3817-fa.html
بنیادی نائینی علی، جلالی نائینی سید غلامرضا، فهیما مریم. طراحی مدل تطبیقی فرهنگ سازمانی در تعالی بهره‌وری فردی کارکنان: مورد مطالعه بانک سپه. پژوهش های مدیریت منابع سازمانی. 1392; 3 (2) :1-20

URL: http://ormr.modares.ac.ir/article-28-3817-fa.html


1- استادیار دانشکده مهندسی پیشرفت دانشگاه علم و صنعت ایران ، تهران
2- دانشیار دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
3- کارشناس ارشد مدیریت اجرایی دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
چکیده:   (11218 مشاهده)
امروزه در مدیریت نوین، برنامه‌های راهبردی و ساختاری سازمان‌های پیشرو، منطبق بر توسعه و ارتقای سطح بهره‌وری نیروی انسانی هر سازمان تدوین می‌شود. در این راستا، توجه به نقش فرهنگ سازمانی برای حصول به این هدف حایز اهمیت می‌باشد. در این پژوهش با بررسی مفهومی الگوهای فرهنگ سازمانی طراحی شده به‌وسیله محققان عرصه منابع انسانی و آموزه‌های اسلامی، مدلی منطبق بر رویکرد اسلامی و بومی در سال 1392برای ارتقای سطح بهره‌وری کارکنان در بانک سپه طراحی شده است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که توسعه قابلیت‌ها و موفقیت استقرار یک الگوی فرهنگ سازمانی احصا شده تأثیر بالایی در بهینه‌سازی پتانسیل بهره‌وری فردی کارکنان، خواهد داشت. همچنین در بررسی مدل ارائه شده از جهت نیکویی برازش، مشاهده می‌شود که مدل نظری به لحاظ آماری دارای معنا و مفهوم نظری و کاربردی و از لحاظ مطلوب بودن وضعیت برازش با توجه به آماره‌های محاسبه شده به‌وسیله نرم‌افزارهای آماری مورد استفاده در این پژوهش، در وضعیت بسیار مناسبی برآورد می‌شود.        
متن کامل [PDF 896 kb]   (5907 دریافت)    

دریافت: 1392/8/25 | پذیرش: 1393/4/25 | انتشار: 1393/6/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.