جستجو در:
دوره 9، شماره 3 - ( 1398 )
جلد 9 شماره 3 صفحات 110-89 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mohebimanesh O, Hosnavi R, Tavakoli G, Bagheri A. Developing a Conceptual Model for Explaining Alliance Management Capability Role in Increasing Organizational Performance. ORMR 2020; 9 (3) :89-110
URL: http://ormr.modares.ac.ir/article-28-27477-fa.html
URL: http://ormr.modares.ac.ir/article-28-27477-fa.html
محبی منش امید، حسنوی رضا، توکلی غلامرضا، باقری ابوالفضل. ارائه یک مدل مفهومی برای تبیین نقش قابلیت سازمانی مدیریت مشارکت در افزایش عملکرد سازمانی. پژوهش های مدیریت منابع سازمانی. 1398; 9 (3) :89-110
امید محبی منش1 
، رضا حسنوی 2، غلامرضا توکلی3 ، ابوالفضل باقری4
، رضا حسنوی 2، غلامرضا توکلی3 ، ابوالفضل باقری4
1- دانشجوی دکتری، گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت و فناوری‌های نرم، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
2- استاد، گروه مدیریت مهندسی، دانشکده مدیریت و فناوری‌های نرم، دانشگاه صنعتی مالک اشتر ،hosnavi@mut.ac.ir
3- دانشیار، گروه مدیریت استراتژیک، دانشکده مدیریت و فناوری‌های نرم، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
4- استادیار، گروه مدیریت استراتژیک، دانشکده مدیریت و فناوری‌های نرم، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران
2- استاد، گروه مدیریت مهندسی، دانشکده مدیریت و فناوری‌های نرم، دانشگاه صنعتی مالک اشتر ،
3- دانشیار، گروه مدیریت استراتژیک، دانشکده مدیریت و فناوری‌های نرم، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
4- استادیار، گروه مدیریت استراتژیک، دانشکده مدیریت و فناوری‌های نرم، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران
چکیده: (5105 مشاهده)
هدف اصلی این مطالعه، ارائه یک مدل مفهومی مناسب برای توضیح هر‌چه‌بهتر رابطه میان قابلیت سازمانی مدیریت مشارکت، عملکرد شرکت و معرفی متغیرهای میانجی مطرح در این رابطه با تمرکز بر دو دیدگاه منبع محور و قابلیت پویا می‌باشد. در این پژوهش در اندازه‌گیری مفهوم قابلیت مدیریت مشارکت به‌منظور انطباق هرچه بیشتر آن با تغییرات محیطی، از دیدگاه قابلیت پویا بهره گرفته شده است و برای توضیح نحوه تأثیرگذاری آن بر عملکرد شرکت، با تمرکز بر دیدگاه منبع‌محور، دو متغیر میانجی (به اشتراک گذاری مؤثر منابع و توسعه مشترک دانش و قابلیت‌ها) تعریف شده است. همچنین برای آزمون مدل پیشنهادی و فرضیه‌های مرتبط با آن از روش مدلسازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی استفاده شده است. نتایج بررسی 79 همکاری راهبردی در صنایع دفاعی هوایی - که با استفاده از پرسشنامه انجام شده است- روایی و پایایی مدل پیشنهادی و تمام فرضیه‌های در نظر گرفته شده را مورد تأیید قرار می‌دهد. بر‌اساس نتایج این پژوهش، یک شرکت برای اینکه بتواند همواره از ایجاد مشارکت‌های بین سازمانی درزمینه جذب، توسعه منابع و قابلیت‌های موردنیاز خود بهره ببرد، باید نخست در درون خود فرایندها و رویه‌های سازمانی مرتبط با چهار زیرقابلیت منعکس‌کننده قابلیت مدیریت مشارکت (پیش‌کنشگری مشارکت، هماهنگی بین سازمانی، یادگیری بین سازمانی و تحول مشارکت) را نهادینه و یکپارچه سازد و با بهره‌گیری از قابلیت به وجود آمده، همکاری‌های گسترده و مستمری را با شرکای خود درزمینه به اشتراک‌گذاری مؤثر منابع مکمل و توسعه مشترک دانش‌ها و قابلیت‌های جدید و منحصر‌به‌فرد طرح‌ریزی کند. مقیاس‌های اندازه‌گیری و شاخص‌های ارائه شده در این پژوهش نیز می‌تواند مرجع مناسبی برای مدیران در توسعه این قابلیت در سازمان خود باشد.
واژه‌های کلیدی: قابلیت مدیریت مشارکت
عملکرد شرکت
دیدگاه منبع محور
دیدگاه قابلیت پویا
به‌اشتراک‌گذای موثر منابع
توسعه مشترک دانش و قابلیت‌ها
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
استراتژی و مدیریت
دریافت: 1397/9/2 | پذیرش: 1398/11/20 | انتشار: 1398/11/20
دریافت: 1397/9/2 | پذیرش: 1398/11/20 | انتشار: 1398/11/20
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |