دوره 14، شماره 2 - ( 1403 )                   جلد 14 شماره 2 صفحات 144-113 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشیار، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت و حسابداری دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران. ، asef.karimi@ut.ac.ir
2- دانشیار، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت و حسابداری دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران.
3- دانشجوی دکتری کارآفرینی، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران.
چکیده:   (298 مشاهده)
تحولات شگرف در آموزش و یادگیری ناشی از دیجیتالیشدن از یکسو و پندمی کوید 19 از سوی دیگر سبب تغییر و تحول در ابعاد مختلف آموزش ازجمله مفهوم منتورینگ شده است و حرکت به سمت منتورینگ الکترونیکی را شتاب بخشیده است. منتورینگ الکترونیکی با هدف بهبود عملکرد در فضای آموزشی، به رویکرد محبوب در عصر اطلاعات تبدیل شده و ازاین‌رو نیازمند بررسی موشکافانه در جهت ارائه چارچوبی مفید برای آن است؛ چراکه اغلب پژوهشها فقط بهعنوان بدیلی ضعیف به آن نگاه می‌­کنند. نگاه جامع به این پدیده می­تواند مسیر رسیدن به چنین چارچوبی را روشن سازد؛ ازاینرو با توجه به هدف پژوهش و ماهیت داده­ها، روش کیفی با راهبرد فراترکیب اتخاذ شد تا در قلمرو زمانی 2000 تا 2023 تمام پژوهشهای معتبر در پایگاه وب­‌آوساینس پیرامون منتورینگ الکترونیکی بررسی شود پس از غربال اسناد با استفاده از شروط شمول، تعداد 80 سند وارد فرایند فراترکیب و تحلیل نهایی شدند. پس از انجام فراترکیب، سه دسته موضوع اصلی ابعاد، فرایندها و الزامهای منتورینگ الکترونیکی، چارچوب منتورینگ الکترونیکی را شکل می­دهند. ابعاد منتورینگ الکترونیکی شامل ابعاد فنی، مدیریتی و ارتباطی، فرایندها شامل فرایندهای اصلی، پشتیبانی و مدیریتی و درنهایت الزامها نیز شامل الزامهای منتور، سکو و نهاد برگزارکننده می‌شود. این سه دسته اصلی به‌همراه زیر شاخه­‌های آن، چارچوب جامعی را برای یک منتورینگ الکترونیکی شکل می­‌دهند که عوامل فنی را در کنار عوامل انسانی و عاطفی تجمیع می­‌کند و می­تواند در هر زمینه و آموزشی استفاده شود.
متن کامل [PDF 1056 kb]   (215 دریافت)    
نوع مقاله: مروری سیستماتیک | موضوع مقاله: رفتار سازمانی و مدیریت منابع انسانی
دریافت: 1402/11/9 | پذیرش: 1403/2/16 | انتشار: 1403/7/7

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.