دوره 2، شماره 4 - ( 1391 )                   جلد 2 شماره 4 صفحات 109-85 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشیار دانشگاه تربیت مدرس ، تهران، ایران
چکیده:   (6956 مشاهده)
اگرچه تغییرات در ساختار دولت پدیده‌ جدیدی در مدیریت ملی جمهوری اسلامی ایران نیست ولی تفکیک، ادغام و گاهی اوقات طراحی وزارت‌خانه‌های جدید در دهه‌ اخیر فراوانی بیش‌تری داشته است. مهم‌ترین سؤالی که در سال‌های اخیر در باب چنین نوع بازسازماندهی‌ها در دولت، فرا‌روی اندیشمندان و اندیشه‌ورزان مدیریت در دولت قرار گرفته آن است که «دلایل عقبه چنین اصلاحاتی چیست»؟ صرف‌نظر از اینکه روش‌شناسی چنین تحولاتی در ساختار دولت و منطق تفکیک، ادغام و گاهی اوقات طراحی وزارت‌خانه‌های جدید چه بوده است، نویسنده تلاش دارد نوعی تحلیل نظری از چنین پدیده‌ای در نظام سیاسی ایران ارائه دهد. چهار رویکرد هدفمندی، محیطی، سیاست‌گذاری عمومی و نهادی مبنای این تحلیل نظری خواهند بود.
متن کامل [PDF 391 kb]   (3220 دریافت)    

دریافت: 1391/11/2 | پذیرش: 1391/12/1 | انتشار: 1392/2/11

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.