دوره 11، شماره 4 - ( 1400 )
جلد 11 شماره 4 صفحات 74-47 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- کارشناس ارشد مدیریت دولتی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، یزد، ایران.
2- استادیار، گروه مدیریت دولتی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، یزد، ایران. ، m.shaker@ardakan.ac.ir
3- استادیار، گروه مدیریت دولتی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، یزد، ایران.
2- استادیار، گروه مدیریت دولتی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، یزد، ایران. ، m.shaker@ardakan.ac.ir
3- استادیار، گروه مدیریت دولتی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، یزد، ایران.
چکیده: (1785 مشاهده)
هدف از پژوهش حاضر مطالعه کیفی خطرپذیری منابع انسانی در حوزه نگهداشت معلمان در آموزشوپرورش استان یزد است. روش پژوهش کیفی و از نوع استقرایی است. جامعه مورد‌مطالعه شامل تمام افرادی است که به نوعی با مدیریت منابع انسانی در آموزشوپرورش و دانشگاه فرهنگیان استان یزد در ارتباط بوده‌اند که در‌نهایت با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند حجم نمونه با 10 نفر به اشباع نظری رسید. یافتههای به‌دست‌آمده با روش تحلیل مضمون براون و کلارک (2006)، نشان داد که در حوزه نگهداشت 4 مضمون اصلی (خطرپذیری ساختاری، خطرپذیری شخصی، خطرپذیری فرایندی و خطرپذیری شایسته گزینی) و 14 مضمون فرعی (مشکلات در قانون، نقض قوانین به‌وسیله مجریان، مشکلات سازمان‌دهی، خواست خود آموزشوپرورش، کمبود نیروی انسانی، مهارت‌نداشتن و تخصص، وجود نگرش منفی، خواست خود معلمان، نبود آموزش، نبود نیازسنجی، مشکلات در فرایند استخدام، نبود سازوکار انگیزشی، تنوع در استخدام، نبود ارزیابی و نظارت مستمر) به‌دست‌آمده است. در‌نتیجه از آن‌جایی‌که آموزشوپرورش ازجمله سازمان‌هایی است که موفقیت آن در گرو بهره‌مندی از نیروهایی فعال و متعهد است، معلمان مؤثرترین و مهم‌ترین نیروهای آموزشوپرورش هستند که مسئولان مربوط می‌توانند از یافتههای پژوهش حاضر در راستای برنامه‌ریزی و اقدام‌های حمایتی درخصوص حفظ و نگهداشت معلمان استفاده کنند.
واژه‌های کلیدی: خطرپذیری منابع انسانی، نگهداشت کارکنان، مدیریت منابع انسانی، معلمان، آموزشوپرورش.
نوع مقاله: پژوهشی کیفی |
موضوع مقاله:
رفتار سازمانی و مدیریت منابع انسانی
دریافت: 1399/11/12 | پذیرش: 1400/5/9 | انتشار: 1400/12/10
دریافت: 1399/11/12 | پذیرش: 1400/5/9 | انتشار: 1400/12/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |