دوره 7، شماره 4 - ( 1396 )                   جلد 7 شماره 4 صفحات 203-181 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشجوی دکتری مدیریت فناوری اطلاعات، دانشکده مدیریت فناوری اطلاعات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران
2- دانشیار، دانشکده مدیریت، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
3- دانشیار، دانشکده مدیریت فناوری اطلاعات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران
4- استاد تمام، دانشکده آناتومی، مدرسه پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده:   (5786 مشاهده)

حفظ و بقای سازمان‌ها در محیط رقابتی جدید راهی به‌غیراز کسب مزیت ‌رقابتی پایدار برای آن‌ها باقی نمی‌گذارد. نظر به اینکه مزیت ‌رقابتی مبتنی بر خلاقیت از کلیدی‌ترین عوامل بقای سازمان‌های عصر حاضر است، لازم است عواملی که در شکل‌گیری فرایند خلاقیت سازمانی مؤثرند در تصمیم‌گیری‌های سازمانی موردتوجه قرار گیرند. با توجه به اینکه افراد و عوامل بسیاری درگیر فرایند خلاقیت سازمانی‌اند، تصمیم‌گیری در این خصوص ازجمله مسائل پیچیده و ساخت‌نیافته دنیای واقعی محسوب می‌شود که به‌وسیله خواص سیستم‌های آشوبناک اداره می‌شود و روش‌های پژوهش در عملیات سخت قادر به بازنمایی و حل آن نخواهند بود. متدلوژی سیستم‌های نرم ازجمله روش‌های پژوهش در عملیات است که به‌منظور بازنمایی، ساختاردهی و حل مسائل پیچیده به کار می‌رود. ازاین‌رو در پژوهش حاضر (که بخشی از رساله دکتری می‌باشد) ضمن تشریح و بیان مراحل متدلوژی سیستم‌های نرم، از چهار مرحله اول متدلوژی سیستم‌های نرم چکلند برای بازنمایی و ساختاردهی مسئله خلاقیت پایدارسازمانی استفاده‌شده است. در این پژوهش به‌منظور دستیابی به داده‌ها و همچنین دستیابی به اطلاعاتی که برای طراحی مدل مفهومی موردنیاز بود، پس از بررسی پژوهش‌های انتشاریافته در حوزه خلاقیت و نوآوری فردی، گروهی، سازمانی از راه جلسه‌های هدایت و تسهیل شده و مصاحبه عمیق نظر خبرگان و متخصصان جمع‌آوری شد. در پایان این جلسه‌ها و مصاحبه‌ها ، تصویر غنی، تعریف ریشه‌ای و تحلیل CATWOE و مدل مفهومی برای خلاقیت سازمانی طراحی و توسعه داده شد.

متن کامل [PDF 1045 kb]   (3301 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله استخراج شده از پایان نامه | موضوع مقاله: رفتار سازمانی و مدیریت منابع انسانی
دریافت: 1396/6/2 | پذیرش: 1396/12/8 | انتشار: 1397/3/7

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.