1- دانشجوی دکتری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- استادیار، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
3- استاد مدعو، دانشکده عمران، دانشگاه تهران، تهران، ایران
4- دانشکده حقوق و علوم سیاسی- دانشگاه تهران
5- استاد، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده: (9055 مشاهده)
عدم قطعیتها و ریسکهای ناشی از پیچیدگی محیطی، بسیاری از مفروضات و مبانی روش انجام پروژههای بزرگ صنعت احداث را زیرسؤال برده و از کارآیی و اثربخشی آنها میکاهد. در ادبیات موضوع به انتخاب روش مناسب انجام پروژهها در شرایط پیچیده پرداخته نشده است و پژوهشهای موجود نیز، بر مبنای نظم اول مدیریت پروژه که پیچیدگی محیطی را در سطح متعارف میبیند، ارائه شده است. بر مبنای چارچوبهای فکری[1] جدید مدیریتی و علمی، مانند نظم دوم مدیریت پروژه، ضروری است با درک و نگاهی جدید از محیط، در راهکارها و مدلهای موجود، بازنگریهای لازم به عمل آورد.
هدف اصلی این مقاله، پیشنهاد طراحی و ساخت مناسب انجام پروژههای صنعت احداث است که در شرایط پیچیده محیطی (که عدم قطعیت بالا از پیامدهای آن است) برنامهریزی و اجرا میشوند. این مقاله نشان میدهد که در شرایط پیچیده همراه با عدم قطعیت بالا، روش انجام طراحی و
ساخت متداول[2] با انتقال حداکثری ریسکها به پیمانکار، پاسخگوی انجام پروژههای بزرگ صنعتی نبوده و باید با اصلاح مبانی و بکارگیری سازوکارهای نوآورانه، آن را بهبود بخشید. اساس و مبنای روش طراحی و ساخت پیشنهادی این مقاله، افزایش انعطافپذیری و تسهیم ریسک بین ارکان میباشد. در این مقاله از روش پژوهش کیفی با استراتژی نظریهپردازی داده بنیاد (نوع ظهوریابنده گلیزر) برای شناسایی عدم قطعیتها، ریسکها و سازوکارهای پیشنهادی استفاده شده است.
نوع مقاله:
مقاله استخراج شده از پایان نامه |
موضوع مقاله:
اصلی دریافت: 1393/7/29 | پذیرش: 1393/10/1 | انتشار: 1393/12/29