دوره 1، شماره 3 - ( 1390 )                   جلد 1 شماره 3 صفحات 53-23 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Design and Development of a Strategic Model of Human Resources Empowerment: Knowledge based organizations. ORMR 2011; 1 (3) :23-53
URL: http://ormr.modares.ac.ir/article-28-8412-fa.html
رستمی علی، جزنی نسرین. طراحی و توسعه مدل‌استراتژیک توانمندسازی منابع‌انسانی در سازمان‌های دانش‌محور. پژوهش های مدیریت منابع سازمانی. 1390; 1 (3) :23-53

URL: http://ormr.modares.ac.ir/article-28-8412-fa.html


1- دانشگاه پیام نور
2- دانشگاه شهید بهشتی/ مدیر گروه مدیریت بازرگانی
چکیده:   (10751 مشاهده)
تحقیق حاضر تحت عنوان طراحی و توسعه مدل‌استراتژیک توانمندسازی منابع‌انسانی مبتنی بر رویکرد مدیریت دانش در حوزه مدیریت منابع‌انسانی انجام شده‌است. در این تحقیق پس از بررسی مبانی تئوریک و مطالعات و تحقیقات صورت گرفته در حوزه توانمندسازی منابع‌انسانی، چارچوب نظری طراحی شد. در مرحله بعد با‌استفاده از این اطلاعات و نظر سنجی از خبرگان، پرسشنامه تحقیق که مشتمل بر سنجه‌های مربوط به کلیه متغیرهای موجود در مدل‌است، تدوین گردید و در اختیار متخصصین صنعت مربوطه و برخی از اساتید دانشگاهی قرار گرفت تا اصلاح و تکمیل گردد .بعد از تایید پایایی آن ،پرسشنامه نهایی در میان نمونه آماری که شامل 500 نفر از کارشناسان، مدیران، اساتید و مشاوران برخی سازمان‌های دانش‌محور بوده‌اند، توزیع گردید و جمع آوری شد. در گام بعد نسبت به تجزیه و تحلیل داده‌ها با‌استفاده از آزمون‌های تحلیل واریانس، رگرسیون تک متغیره و چند متغیره، تحلیل عاملی تاییدی و مدل معادلات ساختاری در چارچوب مدلسازی تحلیل مسیراقدام گردید. نتایج حاصله نشان داد که از بین عوامل موثر بر توانمندسازی‌استراتژیک، عامل بعد‌استراتژیک با رتبه میانگین 11/2 بیشترین تأثیر را در توانمندی کارکنان دارد و مولفه بعد ساختاری اولویت بعدی را با امتیاز 08/2 در اختیار دارد و در نهایت بعد فردی با رتبه میانگین 81/1 کمترین تأثیر را در توانمندی کارکنان دارد.
     

دریافت: 1390/6/20 | پذیرش: 1390/8/1 | انتشار: 1390/9/25

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.